Verslagen / TOP 15 documentaires 2014
Het Ondergrondse Orkest van Heddy Honigmann. Ontroerende en betrokken film over straatmuzikanten, vaak politieke vluchtelingen, in de metro in Parijs. Met een van de mooiste slotscènes ooit met een melancholieke Algerijnse zanger.
Three Rooms of Melancholia van Pirjo Honkasalo. Zeer indrukwekkende poëtische documentaire van de Finse Honkasalo over kindsoldaten in Rusland en de vernietigingen in Tsjetsjenië. Verfijnd, melancholiek en verstild. De drie kamers staan voor verlangen, ademen en herinneren.
Tische van Viktor Kossakovsky. Door zijn eigen raam filmde Kossakovsky zijn straat in St Petersburg. Een vrijend paartje, jonge criminelen die worden afgetuigd, dampen uit wegdeksels en een spel van sneeuwvlokken in het licht van de straatlantaarns en een oude vrouw die haar hondje roept. Pure filmische poëzie.
La Seine rencontre á Paris. Van Joris Ivens.Liefdevolle, subtiele impressie van Parijs met een gedicht van Jacques Prévert op de geluidsband.
Stand van de Sterren van Leonard Retel Helmrich. Derde deel in het drieluik met Stand van de Zon en Stand van de Maan. Portret van de familie Sjamsudin op micro niveau staat symbool voor de veranderingen in de Indonesische samenleving op macroniveau.
Titicut Follies van Frederick Wiseman uit 1967. Schokkende film over schrijnende situaties in een psychiatrische inrichting voor criminelen. Genaamd Bridgewater Hospital in Massachusetts. De docu was 24 jaar verboden in de USA.
Nuit et Brouillard (Nacht en mist) uit 1955 van Alain Resnais. Deze korte sobere indringende documentaire over de gruwelijkheden van de nazi’s in Auschwitz vergeet je nooit meer.
Don't Look Back van D.A Pennebaker Direct cinema over een van de beste folksingers ooit Bob Dylan
Un Momento Dado van Ramon Gieling over de betekenis van voetbalcoryfee Johan Cruyff voor de Catalanen. Cruyff bevrijdde Barcelona van de overheersing van Real Madrid.
Het is een schone dag geweest van Jos de Putter over de laatste dagen van zijn vader als boer in Zeeland. De Putter schetst een verdwijnende wereld.
La vie moderne van Raymond Depardon. Een manier van boerenleven bepaald door de seizoenen, die langzaamaan aan het verdwijnen is.
Four Elements van Jiska Rickels. Imposante existentiële documentaire over de elementen water ( krabvangst op zee in Alaska), vuur (bosbrand in Siberië ), aarde (leven in de Duitse mijnen) en lucht (kosmonauten in Kazachstan).
De stem van het Water uit 1966 van Bert Haanstra over de verbondenheid van Nederlanders met het water.
Beppie van Johan van der Keuken, 35 " 1965. Over Beppie een 10 jarig Amsterdams volksmeisje. Een spontane dondersteen, ontwapenende korte film. Fly on the wall.
.
No Direction Home van Martin Scorsese. Mooie mix van archief footage en een uitgebreid en zeldzaam interview met Bob Dylan
. 
De volgorde is willekeurig. Zo'n top zoveel blijft altijd een momentopname.
Jaap Mees