Verslagen / Louis van Gaal een uitstekende coach zonder zelfspot

WK 2014

Nog 26 dagen en de Wereld Kampioenschappen voetbal in Brazilië beginnen. Oranje is bezig aan zijn tweede stage week in Hoenderloo en gaat volgende week op trainingskamp in Portugal. Daarna nog even naar Nederland voor wat trainingen om op 4 juni de laatste oefeninterland tegen Wales te spelen in de Arena. Het zal er om spannen om te zien of bondscoach Louis van Gaal en zijn staf nog genoeg tijd heeft om een nieuw systeem 5-3-2 er in te slijpen. Met in plaats van een defensie van vier, drie verdedigers en 2 opkomende vleugelverdedigers/middenvelders die de hele flank gaan bestrijken. Hetzelfde systeem dat trainer Ronald Koeman met Feyenoord dit seizoen zo succesvol toepaste in de belangrijke uitwedstrijden tegen FC Groningen en PSV. Het biedt nieuwe perspectieven voor het Nederlands elftal met veel beweging en moeilijk te bespelen voor een tegenstander. Op voorwaarde dat de onderlinge communicatie goed is en iedereen scherp en geconcentreerd. Goede communicatie is ook belangrijk voor coach Louis van Gaal. Hij blijft een onvoorspelbare en grillige man. Hij maakt zich in het verleden niet erg populair door na behalen van het kampioenschap met AZ en Bayern München van de respectievelijk Alkmaarse en Münchener bordessen te brallen dat hij de beste is van heeeeeeeeeel Nederland en daarna van het ganse Duitsland. Het is goed voor te stellen dat de man blij is, maar om zich zo als een dronken puber te laten gaan, is voer voor critici en cabaretiers.

Lichtgeraakt

In het boek van Hugo Borst ‘O LOUIS’ komt Van Gaal naar voren als een voortreffelijke coach. Hij won landstitels met Ajax( 3x), Barcelona (2x), AZ en Bayern München. Ook won hij de Champions League met Ajax in 1995 en de Wereldcup. In elk land waar hij trainde werd hij kampioen, dat kunnen niet veel coaches hem navertellen. Iedereen is het eens over zijn kwaliteiten als oefenmeester. Hij werkt graag met jonge spelers die hij kan kneden en beter maken. Maar aan de mens Van Gaal valt nog wel wat te verbeteren. Hij behandelt journalisten vaak als kwajongens. Als ze naar zijn mening iets te ver gaan, straft hij ze terplekke af door een neerbuigende opmerking. Eerlijk is het vaak wel, maar ook weinig tactvol. Zijn grootste makke is dat hij erg lichtgeraakt is, een te groot ego heeft en absoluut niet tegen kritiek kan. Daar tegen over staat dan weer zijn grote loyaliteit voor spelers die in ‘zijn’ Oranje goed hebben gepresteerd. Zoals Jeremain Lens, Bruno Martins Indi en Dirk Kuyt. Ook kan Van Gaal erg hartelijk zijn voor diegene die hij respecteert. En gezegd moet worden dat hij in vergelijking met enkele jaren geleden wat flexibeler en meer ontspannen overkomt. In het boek van Hugo Borst merkt de schrijver op dat Van Gaal steeds meer gaat lijken op zijn vroeg overleden vader. Gedisciplineerd, met een groot gevoel voor ethiek, maar ook met een warm hart. Misschien moeten wij als land van 17 miljoen bondscoaches, dit jonge Oranje en zijn bijzondere coach het voordeel van de twijfel geven. En sans rancune eensgezind achter Van Gaal en zijn spelers gaan staan.

Het is betreurenswaardig dat de FIFA, de wereld voetbalbond, van de ettelijke miljarden die er in Brazilië verdiend gaat worden, niet iets terugdoet voor de plaatselijke bevolking. Complete wijken en vele huizen worden ten gunste van het WK afgebroken. Het land heeft heel erg dringend behoefte aan een betere medische zorg, huisvesting en openbaar vervoer. Alleen als de FIFA een deel van zijn forse winst investeert in het land, dan kan het WK niet alleen op sportief gebied, maar ook op sociaal maatschappelijk terrein een groots evenement worden.

Jaap Mees